Thursday, September 16, 2010

प्रतिदिन भोरहिं शुरू होअय एकटा नव जिनगी, नव जीवन !

प्रतिदिन भोरहिं  ,
 (जखनि हम  उठैत छी )
शुरू होअय एकटा नव जिनगी, नव जीवन  !
विगत रातिक घूर- धुआं आ भकसी में
बिला जाय कल्हुका संताप आ संघर्ष !
अपूर मनोरथके , करी पूर उषाक लाली सँ,
मिझाबी पिपासाक आगि इजोरिआक  सिनेह सँ  !
जीवन पद्धति , नित-दिन , ( अपनाकें ) ढारय  युगधर्मक सांच में,
जबकल ,जड़-अतीत , कालक दौड़ में पछुआयल रीति-नीति,
जरओ युगक आंचमें !
तें,
जा धरि छी हम गतिमान वर्तमानक संग ,
बहैत अछि जीवनक राग ,
हमर मोन-मेरु, आ माथमें ,
ताबते छी हम जीवित !
जहिए  डेग भेल पाछू ,
आ प्रगतिक भेलहुँ हम बाधक ,
बढ़ओ सब समयक गतिक संग आगाँ ,
भले , हम पड़ल रही एसगर आ विस्मृत !
                                                                                                         
                                                                                                                पोखरा ,नेपाल .
                                                                                                                २२ मार्च २००८

Saturday, September 4, 2010

मधुवाता ऋतायते ..........

जहिया सँ भेली मैथिली सरकारी नव कनियाँ ,
आ पावय लगली मुँह देखाई,
तहिये सँ कतेको सोचलनि ,
येह थिकी लगहरि गाई !
बस, की छलैक ,
बंगौरे के कतेक गोटे बनवय लागल पीर ,
आ जोलही खंडुकी के कहय लागल पटोर !
भांटहुं भ गेलाह भाष्यकार !
पुरस्कारे भ गेल साहित्य सँ भरिगर !
आ, किएक नहिं ?
मधुवाता ऋतायते , मधुक्षरन्ति सिन्धवः  ...............
( मादक मधुर बसात सिहकैये , सर- सरिता - समुद्र में मधुए बहैये !)
....अन्हरा के गाई बिअयलै, चालनि ल कय दौगई जो !
                              
                                                                                                                  ०८.९. २००८

Friday, September 3, 2010

दूटा महानगर , दूटा अनुभूति : दिल्ली आ काठमांडू

                                                          काठमांडू

काठमांडूक कारी सड़कपर,
टिनही , डब्बानुमा , तिनपहिया वाहन हंकैत ,
हे! बहिनी ,
तोंही थिकह एहि युगक नायिका !
तोंही थिकह एहि युगक नायिका !
 तोंही थिकह एहि युगक नायिका,
जकर वक्ष केर ऊष्मा करैछ सबतरि सिनेहक सिंचन ,
पयर हंकैत छैक  गाडी ,
आ दुनु हाथ,
अपन बलें,
सतत 
उठओने रहैए ,
घर-परिवारक चार
आ गिरहस्तीक चौखम्बा आधार !
                                                                                                                 काठमांडू
                                                                                                                 १६.५.२००८

दूटा महागर , दूटा अनुभूति : दिल्ली आ काठमांडू

                                                                        दिल्ली

अखिल भारतीय आयुर्विज्ञान संस्थान आ सफदरजंग अस्पतालक विस्तृत, अड्वाल परिसर,
पुरनका चौराहा कें चीरैत दूर धरि पसरल फ्लाई- ओवर ,
सड़कपर दौगैत  डीटीसीक बस , मर्सिडीस ,बी एम्  डव्लू, होंडा, आ ह्युन्दाई !
आ, चाकर- चौरस सड़कक कातमें फुटपाथ पर बैसलि,
नान्हि टा रीता , गीता , सरिता , सबिता वा आन कोनो अनामा छौड़ी !
संपूर्ण शहर आ दुनिया कें तौलैत !
नान्हि- नान्हि टा तरहत्थी पर चारि टा कैंचा !
खोंछि में एक मुट्ठी मकैक लावा ,
आगू में किताब- कापी - सिलेट -पेंसिल नहिं , मनुक्ख कें जोखैवाला छोट-सन , वेइंग-मशीन !
मुदा किएक नहिं ककरो देखबा में अबैत छै नान्हिटा  फूल,
 आ  कतहु दूर में मखरैत, वा गन्हैत, चकेठ्बा मूल,
जे दूर सँ रखने रहइए सबटा आमद पर दृष्टि ?
किएक , तं, रीता , गीता , सरिता , सबिता वा आन कोनो अनामा छौड़ी छिएक तं ओकरे सृष्टि !
हमहूँ जाइत  छी, प्रतिदिन , ओम्हरे बाटें, झटकारने,
माने,
कदाचित ! पैर नहिं ठेकि जाय ओहि छौडिक तराजुमें !
खसि ने पड़ी धडाम !
मुदा, ऊपर दिस  सतत गतिमान हमरा लोकनि ,
जे प्रतिवर्ष करैत छी संविधान में संशोधन ,
जाहि सँ बनि सकय सुदृढ़ समाजक आधार,
किएक नहिं तकैत छी -
नेना- भुटका, छौड़ी -मौगीक पयर तर सँ सतत ससरैत भूमि,
जे ने ओकरा होमय दैत छै गतिमान ,
आ ने समाज कें द पबैत छै सुदृढ़ आधार ?

मैथिलीकें जियाकय कोना राखब: समस्या आ समाधान

कीर्तिनाथक आत्मालापक पटल पर 100 म  लेख   मैथिलीकें जियाकय कोना राखब: समस्या आ समाधान  कीर्तिनाथ झा वैश्वीकरण आ इन्टर...

हिन्दुस्तान का दिल देखो